کد مطلب:30761 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:110

جاسوسی برای دشمنان علی











امروزه همه پی برده اند كه نقش جاسوسان در سرنگونی حكومتی كمتر از نقش نیروهای نظامی و لشكر مهاجم دشمن نیست بلكه آن نیروی مهاجم وقتی موفق می شود ككه جاسوسان شرایط داخلی را فراهم كنند از شیوه های كاری مخالفان امام علی (ع) كه در مركزحكومت او زندگی می كردند و به ظاهر با آن حضرت بیعت كرده بودند و كسی نمی توانست آنان را متهم به ضدیت با نظام كند جاسوسی بود، آنان از این طریق براحتی اسرار كشور را خارج و در اختیار معاویه قرار می دهند، هم در برابر آن پول دریافت می كردند و هم بیشترین ضربه را بر پیكر نظام اسلامی وارد می كردند به این نمونه توجه كنید:

عمارة بن عقبه برادر ولید از مخالفان سرسخت امام در كوفه بود و به حسب ظاهر با امام مخالفتی نداشت ولی اخبار كشور بخصوص مسائل مربوط به اختلافات داخلی طرفداران امام علی (ع) را به شام مخابره می كرد (ابن ابی الحدید یكی از نامه های او را به شام را آورده است) روزی معاویه به ولید گفت: بالاخره برادرت راضی شد كه به عنوان جاسوس ما عمل كند ولید ضمن تایید جاسوسی برادرش نزد معاویه از او تجلیل كرد و ضمن ارسال اشعاری او را به ادامه كار تشویق نمود.[1].









    1. شرح ابن ابی الحدید- ج 2، ص 114.